‘Songs for No One’ van Nastaran Razawi Khorasani was voor ons de voorstelling die ons deed voelen hoe verbonden we zijn.
Hoe weinig verschil er is tussen jou en mij.
Tussen hier en daar.
Tussen toen en ooit.
En hoeveel.
Verbonden in hetzelfde en in het anders zijn.
Scènefotografie: Yell & Yonkers
